Jana In Suriname

Welkom in de tropen!!!

Er is héél wat gebeurd sinds mijn laatste blogbericht. 2/3 weken zijn er verstreken (mijn excuses daarvoor trouwens) waarin héél veel is gebeurd!

Eerst en vooral: ik heb een nieuwe job! WBG was leuk maar er was hélémaal niks te doen! Ik zat daar een kwartier s'ochtends te werken en de rest van de dag facebook, mailtjes, youtube,... Wie mij kent weet dat ik hieraan een hekel heb! Huggy, de eigenaar van PLUS597, was ik al een paar keer tegengekomen in Havana Club en bij PLUS597 zelf. Ik had al laten blijken dat ik eigenlijk wel iets anders zocht en had al mijn oor te luisteren gelegd bij Stanley. Een nederlandse surinamer die hier is om trips en feesten te organiseren en SU4YOU gestart is hier. Toen Huggy dit hoorde heeft hij mij bij hem geroepen en daar stopt het. Hij vertelde me dat hij een PA (Personal Assistant) nodig had en dat hij een plek had voor mij. Het enige dat hij bleef aanwijzen was: het zal héél hard werken worden!

We zijn ondetussen iets meer dan een week later en hij had gelijk: het is verdomd hard, maar super leuk, werken! Ik heb een week gedraaid waar ik om 8 u aan tafel zat en s'avonds ergens rond 3 en 4 uur in mijn bed lag. Zaten we om 2 u nog ons hoofd te breken op zaken. Maar 1 ding kan ik zeggen, dit is écht leuk! Ik krijg hier de kans om niet "de stagaire" te zijn, maar wel: de personal assistent van Huggy Thomas, een man met héél veel ervaring en die perfect weet wat hij wil. Iets en vooral iemand waarvan ik veel kan leren!

Waar werk ik dus nu eigenlijk? Bij PLUS597, een gloednieuw Lounge-Terras op 2 minuten van het historische centrum en de grootste hotels van Paramaribo. De officiële opening, ondertussen gegroeid tot "mijn" (waarom Huggy dit blijf zeggen weet ik niet) INTIEM EXCLUSIVE - evenement, dat gepland was voor vandaag, zaterdag 1 maart. Mijn naam staat onder alle documenten, de uitnodigingen,... dus het moest echt een succes worden! Vanavond was het dan zover en ik kan één ding zeggen: het is echt andere koek dan bij ons! Organiseren op budget is één ding. Hier maken we zelf het budget en krijg ik een volledig zich over wat kan en wat niet kan op financieel vlak. Ik ben super blij dat ik al deze kansen krijg van Huggy! In een week tijd heeft hij mij meer getoond dan veel bedrijven bij ons op een héle stage tonen. Het concept is zowel simpel als gewaagd hier in Paramaribo: we willen IEDEREEN samen brengen. De kloof tussen rijk, arm en stagaires is hier namelijk extreem groot. Er zijn bars voor elke laag in de bevolking en men wil niet met hen samen gezien worden. Dit gaan we proberen op 1 plek in de stad te veranderen. Een plek waar iedereen samen kan komen, have a good time en weer weg gaan, zonder dat men zich hierover schuldig of gegeneerd moet voelen.

Dinsdag 25/02 was het hier in Suriname weer eens een feestdag. De dag van de revolutie. We waren uitgenodigd bij meneer Amirkan. Een man die hard werkt maar ook véél geld verdiend. Allé zakken ijs die je in een horecazaak ziet, zijn allemaal door hem geleverd. Hij heeft een autopark, pompstations, verzin het gek en hij heeft het! We waren uitgenodigd om op zijn boot te gaan varen op de Surinamerivier met de rijkste mannen en vrouwen waar ik hier al mee in contact ben gekomen en ik kan u verzekeren, dan voel je je héél klein! Die mensen weten ook niet dat ik stagaire ben, dan bekijken ze je meteen heel anders dus we hebben besloten om dat detail te verzwijgen.

Wanneer we vertrokken had ik hier eigenlijk écht geen zin in. Kom op, in de regen in een boot gaan zitten met 12 mensen die ik eigenlijk niet ken en waar ik niet 100% mezelf kan zijn? Ik was fout! Het was een super leuke dag! Er was een jetski mee en daar heb ik denk ik 80% van de tijd op gezeten. Toen de vraag kwam of iemand mee op de jetski wou zei iedereen nee omdat men schrik had om nat te worden. Natuurlijk wou ik dat wel! Duuuh! Dus van Paramaribo zijn we richting white beach en Overbridge gegaan. 2 stranden aan de rivier. Raar detail: het is puur vertoon dat je daar voorbij vaart en daar aanmeert om te tonen dat je er bent en dat je zoveel geld hebt. Hier heb ik echt een hekel aan! Vooral als mijn vriendinnen mee waren met SU4YOU naar Overbridge en kei hard zwaaiden wanneer we elkaar zagen maar we waren daar niet voor meer als dat dus daar was niks leuks aan. Maar terug naar de jetski: de man toonde lekker hoe het moest, springen en alles erop en eraan en dan zijn we maar gewisseld van plek. Ik achter het stuur, hij achterop. ZALIG!!! Eerst met die man naar de bestemming en dan na het eten en gezwommen te hebben en alles heb ik samen met Huggy de jetski genomen om een uur terug te varen. Eerst hij maar eigenlijk is hij maar een watje, hij durfde niet springen enzo dus hebben we na een kleine plasstop (grappig om zoiets te doen met uw "baas" trouwens) gewisseld en hebben we in de golven van de boot zitten springen. Elke keer "aaaaah jana neeeee", zoooooo funny! Een detail: Huggy is eigenlijk gigantische neger! Echt, als ik naast hem loop heb ik nooit schrik. Het was écht een leuke dag!!! :D

Ow, trouwens! We hebben er ondertussen ook onze éérste binnenlandse trip opzitten! Hieronder een klein verslag:

Dag 1: Brownsberg

Een rare wandeling want je moet eerst naar boven rijden langs 1 kant van de berg en hier heb je een prachtig zicht op het Brokopondomeer. Na het prachtige zicht zijn we dan begonnen aan onze afdaling richting de laagste en meteen ook mooiste waterval: de Irene.

Ronny, de gids, tourleider, amusementmaker, manusje van alles ;-)

Een vrucht die mensen niet kunnen eten maar waar dieren hun buikjes wel heel erg lekker mee vullen blijkbaar. Het ziet er behoorlijk raar uit en tegelijk heel mooi vond ik.

Typisch surinaamse kost om 4h30, na de wandeling. Allemaal uitgeput en hongerig na uren stappen en dan rijst, pasta, vleermuis (of dat maakten ze ons toch wijs, het zag er effectief raar uit maar goed!), rare komkommer, tomaat, kouseband,... Mmmmm!!

Brulapen zoeken die we nooit gezien hebben maar wel hoorden!

Na de wandeling en het lekkere eten, richting het Brokopondomeer waar we de nacht zouden doorbrengen in onze... hangmatten!!

Onderweg kwamen we langs de verschillende dorpen die opnieuw zijn opgebouwd nadat ze alle dorpen onder water hadden gezet voor de bouw van het stuwmeer.
Even uitleg rond het meer zelf:
Suriname heeft de grootste stuwdam van Zuid-Amerika. Impressionant om te zien en vooral om het verhaal erachter te horen. 19 dorpen werden van de kaart geveegd, 49 jaar geleden, om plaats te maken voor een stuwmeer om elektriciteit op te wekken voor de bauxietfabriek en een stuk voor Paramaribo. Deze dorpen werden allemaal verplaatst naar een andere plek rond het nieuwe meer en dragen dezelfde naam als daarvoor, alleen heeft men er "nieuw" voor gezet. Het idee dat als je met een camera onder water zou gaan kijken, je echt nog dorpen ziet, kerken, .. is voor mij persoonlijk angstaanjagend! Ze vonden het nutteloos om alles af te breken dus heeft men zo alles onder water gezet. Prachtig maar angstaanjagend! De 2e dag van de trip hebben we de stuwdam zelf bezocht en de foto's daarvan zien jullie verder hieronder.

Terug naar de eerste dag, aangekomen waar we zouden verblijven...

Een zicht op het meer...

Na het installeren zijn we gaan kijken hoe anderen visten op Piranha's. Creepy beesten man! Ze bijten heel snel maar het is een hele klus om ze dan weer van de haak te krijgen want komt je vinden te dicht bij z'n mond, ben je je vinger kwijt.

Na het Pirhanavissen zijn we wat gaan chillen en daarna eten...

Onze kok, Kenny, had weer een en ander lekkers bereid! Bami, kip en een heerlijke groenten en fruit (door elkaar) salade...

En voor de rest van de avond, regen... Maar dit kon de pret niet bederven! We hebben nog lekker zitten chillen, beetje muziek, Borgoe, met enkele Nederlandse studentes die daar ook de nacht doorbrachten in een andere hut.

Heerlijk in slaap gevallen met de regen die rondom ons tikte... Mmmmm! Super!

S'ochtends lekker wakker worden met de geur van de regen en de natuur! Heerlijk!

DAG 2: Ston Eiland & Brokopondemeer & Stuwdam

Eerst en vooral hebben we een gigantisch ontbijt gekregen! Met bananen en reuze pompelmoezen en nog veel meer, héérlijk! Iedereen was wel een beetje brak omdat Satish zo hard had liggen snurken dat hij iedereen wakker had gemaakt. Ik moet eerlijk zijn hierin, de meiden zijn allemaal eerder gaan slapen als ik. Wij waren met z'n 4'en (ik, Birkenstock (Birgen), Michael en Satish) uitgenodigd voor een "feestje" in een andere hut. De anderen waren uitgenodigd maar wouden liever gaan slapen. De flessen Borgoe en de Djogo's (grote flessen Parbo) gingen heel snel leeg. Dus eigenlijk ben ik een beetje aangeschoten in mijn bed (hangmat die héérlijk ligt) gekropen en daardoor heb ik het denk ik gewoon niet gemerkt dat hij snurkte. Ik heb met andere woorden ZALIG geslapen.

Na het ontbijt zijn we richting bootje gegaan en hebben we een zicht gekregen van hoe het eruit zag OP het meer zelf.

Ronny!

Na een half uurtje varen zijn we naar een eilandje gegaan. De grond was puur bruin oranje van de Boksiet. Een raar eilandje, de bomen zijn hier ook zo raar tot plots op de punt, daar staan palmbomen enzo...

In het meer zwemmen natuurlijk...piranhas! Maar de regel is: zo lang je geen bloed hebt (maandstonden of wonden) mag je gewoon zwemmen. Moesten we natuurlijk even proberen! Maar niet iedereen durfde...

Lincey en ik en waarschijnlijk honderden vleesetende beesten! Jeej!

De broekschijters...

Trouwens, op de boot zat het mannetje dat stuurde ook te vissen en ik dacht dat dit wel een leuke foto was want kijk alsjeblieft naar de rode ogen van deze piranha! Ze bijten niet, ze amputeren gelijk!

Na het Brokopondomeer zijn we richting Bergendal gegaan. De langste kabelbaan in Suriname. ZALIG!!

Eerst opnieuw lekker gegeten natuurlijk! En met lekker veel groentjes! Want hier in Suriname, even tussendoor, zijn er eigenlijk niet zo veel groenten. En eigenlijk zeg ik het verkeerd: alles groeit hier kei snel! Maar het probleem is dat men hier zooooooooo lui is dat men alle groenten en fruit laat importeren. U leest het juis: IMPORTEREN. Gek hé? Dus groenten en fruit dat je in de winkel of op de markt koopt zijn altijd behoorlijk duur. Daarom ga ik altijd op de kant van de weg, lekker vers van de boom van mensen thuis of kleine boeren.

Terug naar de maaltijd dus...

Huisdiertje?

Klaarmaken om eraan te beginnen! En opnieuw, je ziet het goed, de vrouwen durven, de mannen "hadden geen zin", gelul, ze waren bang! En Birkenstock was te dik :p