Er zijn weer enkele dagen voorbij en hier ben ik weer!
Het bruine haar is de verandering geweest die meer dan nodig was! Nu is het helemaal oké. Niet meer nageroepen worden in de straten! Zalig is dat!
Het is belangrijk om in een stad als deze een evenwicht te zoeken tussen je werk en je leven na je werk. Wij belgen en nederlanders hebben vaak het idee dat naar het werk gaan belangrijk is. Hier zien ze dat niet zo. Als je naar de kapper gaat om 4 uur weigeren ze nog iets te doen want hun gezin en vrije tijd gaan voor. Bij ons hier op de'n bureau is dat net hetzelfde. Ze beginnen om 3 uur alles in te pakken zodat ze zeker om 4 uur kunnen naar buiten hollen. Maar echt werk verzetten gebeurt hier bij WBG niet echt zoals we dat kennen in België.
Ik heb mezelf voorgenomen van niets te vergelijken enzo maar dit is wel grappig: vorig jaar moesten we een stage doen van 2 weken bij een bedrijf en de eerste dag kreeg ik een bureau en een héél project dat moest af zijn (conceptvoorstel) op het einde van de werkdag. Ik heb een uur moeten over werken maar het was er. Hier is het een heel ander verhaal hoor! Ik heb het gevoel (en weet dat het eigenlijk ook zo is) dat ik hier op een week tijd nog niks heb gedaan...
Maar ondanks werk: de voorbije week was dus vooral een leuke week!
Van afscheidsfeestjes van vrienden van Erik...
Tot Tequila en Borgoe (lokale rum) in de plaatselijke Havana Club:
Of een uitstapje en heerlijke verhalen over Paramaribo met twee super lieve madammen:
Het bruine haar is de verandering geweest die meer dan nodig was! Nu is het helemaal oké. Niet meer nageroepen worden in de straten! Zalig is dat!
Het is belangrijk om in een stad als deze een evenwicht te zoeken tussen je werk en je leven na je werk. Wij belgen en nederlanders hebben vaak het idee dat naar het werk gaan belangrijk is. Hier zien ze dat niet zo. Als je naar de kapper gaat om 4 uur weigeren ze nog iets te doen want hun gezin en vrije tijd gaan voor. Bij ons hier op de'n bureau is dat net hetzelfde. Ze beginnen om 3 uur alles in te pakken zodat ze zeker om 4 uur kunnen naar buiten hollen. Maar echt werk verzetten gebeurt hier bij WBG niet echt zoals we dat kennen in België.
Ik heb mezelf voorgenomen van niets te vergelijken enzo maar dit is wel grappig: vorig jaar moesten we een stage doen van 2 weken bij een bedrijf en de eerste dag kreeg ik een bureau en een héél project dat moest af zijn (conceptvoorstel) op het einde van de werkdag. Ik heb een uur moeten over werken maar het was er. Hier is het een heel ander verhaal hoor! Ik heb het gevoel (en weet dat het eigenlijk ook zo is) dat ik hier op een week tijd nog niks heb gedaan...
Maar ondanks werk: de voorbije week was dus vooral een leuke week!
Van afscheidsfeestjes van vrienden van Erik...
Tot Tequila en Borgoe (lokale rum) in de plaatselijke Havana Club:
Of een uitstapje en heerlijke verhalen over Paramaribo met twee super lieve madammen:
Verhaaltje: Er ligt een enorm roestend schip voor de ingang van de haven van Paramaribo. Maar dat is normaal hier! Tijdens WOII werd het Duitse schip "The Goslar" tot zinken gebracht door de geallieerden. Zo'n 70 jaar al ligt dat schip daar. Op de meest rare plek! Het is als een monument van de haven en men heeft schrik dat wanneer men het weg haalt er draaikolken zullen ontstaan met ondiepe plekken als gevolg.
M.a.w. : gewoon laten liggen die handel!
Of een gezellige namiddag hangmat-hangen...
En waarom niet eens gaan eten aan de waterkant? Het historische centrum van Paramaribo. Mooi onderhouden historische huizen, zicht op de Suriname rivier, lekkere kraampjes om specialiteiten van hier te eten, het I <3 SU bord, alles vind je hier!
Zo, weer een update van mij! Voor al die die er nog steeds aan twijfelen: ik leef nog steeds ;-)
Tot snel!
Jana
Geen opmerkingen:
Een reactie posten